PAC | CORNISA CANTÁBRICA
A cornixa cantábrica avoga por unha PAC que contemple a súa orientación gandeira e o pequeno tamaño das súas explotacións
Oviedo | As comunidades da cornixa cantábrica (Asturias, Cantabria, País
Vasco e Galicia) acordan unha posición común sobre a reforma da PAC,
centrada na defensa das súas peculiaridades, especialmente no que atinxe
á orientación eminentemente gandeira do seu sistema produtivo e ao
pequeno tamaño e ao carácter familiar da maior parte das súas
explotacións.
Así o explicou hoxe en Oviedo o conselleiro do Medio
Rural da Xunta, José González, quen participou xunto cos seus homólogos
das outras tres autonomías nunha xornada de coordinación para reforzar
esa postura conxunta. Na xuntanza estiveron, ademais do representante
galego, a conselleira de Desarrollo Rural y Recursos Naturales de
Asturias, María Jesús Álvarez, o conselleiro de Medio Rural, Pesca y
Alimentación de Cantabria, Jesús Oria, e o viceconselleiro de
Agricultura, Pesca y Política Alimentaria do País Vasco, Bittor Oroz.
Neste
sentido, José González agradeceu o esforzo e a boa sintonía amosada por
todos os participantes, que fixeron posible acadar unha posición única
da cornixa cantábrica cara este importante debate. O conselleiro
destacou que “é evidente que a unión fai a forza e neste caso unímonos
para defender, con máis forza se cabe, os intereses dos nosos
agricultores e gandeiros”.
Nesta liña, o titular de Medio Rural
advertiu que as catro comunidades “precisamos dunha PAC que teña en
conta as nosas especificidades”. Entre elas citou, ademais dese pequeno e
mediano tamaño das explotacións e a súa orientación gandeira, o feito
de que as nosas unidades produtivas estean enclavadas en zonas de
montaña ou con limitacións naturais, que condicionan a súa produtividade
e limitan a súa rendibilidade. Isto último, engadiu, incide tamén na
necesidade de afrontar retos como o envellecemento e o despoboamento do
noso medio rural.
PAC equitativa e xusta
Por todas estas
razóns, o conselleiro explicou que as catro comunidades avogan de
maneira conxunta por unha PAC con suficiente orzamento e máis equitativa
e xusta, que supere os desequilibrios entre territorios. Tamén, que se
oriente á produción de alimentos, aos profesionais do campo e a xerar
emprego e actividade.
Ademais, José González sinalou que se defende tamén un tope máximo de
axuda por explotación de 60.000 euros, precisamente para beneficiar ás
pequenas explotacións e que as axudas directas se destinen aos
agricultores xenuínos, é dicir, profesionais, sen excluír totalmente a
aqueles que se dedican á actividade agraria de forma parcial.
Neste
mesmo sentido, desde a cornixa cantábrica demándase unha discriminación
positiva para as zonas de montaña e con limitacións naturais, tendo en
conta os condicionantes que impoñen a orografía e o minifundismo nesta
área xeográfica. Así mesmo, pídese un reforzo das políticas orientadas á
remuda xeracional e á igualdade entre homes e mulleres no medio rural.
En
parecidos termos, as catro comunidades tamén solicitan que se manteñan
as axudas asociadas a sectores produtivos como a gandaría de leite ou de
carne. Neste contexto, preténdese tamén que a nova PAC se converta nun
instrumento para a transformación do agro nun territorio máis vivo, con
proxecto propio, integrado e solidario con todos os seus residentes.